ഭാഗം:മിന്നാമിനുങ്ങ്- പ്രകാശം വഹിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾ

ഗുരു വന്ദനം,

         വളരെ ആധുനികവും എളുപ്പവുമാണ് ഇന്നത്തെ വിദ്യാഭ്യാസം. പഠിക്കാൻ പല വഴികൾ, പല രീതികൾ. ഇതിനെല്ലാം സഹായകമാകുന്ന കാക്കത്തൊള്ളായിരം സൂചകങ്ങളും. ഇത്ര വികസിതമായ ഈ ലോകത്ത് എന്തെങ്കിലും തിരഞ്ഞെടുക്കുക മാത്രമാണ് ആശങ്ക സൃഷ്ടിക്കുന്നത്.
നൂറ്റിക്കണക്കായ വഴികൾ മുന്നിൽ ഉണ്ടായിട്ടും തെളിഞ്ഞ്‌ കിടക്കുന്ന വഴിയേ നടക്കാൻ മാത്രമാണ് അധിക പേർക്കും താല്പര്യം. മറ്റുള്ളവർ നടന്ന് തെളിഞ്ഞ വഴിയേ ഒഴുക്കിൽപ്പെട്ട അജൈവ വസ്തുക്കളെ പോലെ അലസമായി മുന്നോട്ട് പോകുന്നു. ഫലമോ ചെന്നു പതിക്കുന്ന മഹസാഗരത്തിൽ കേവലമൊരു നിസ്സാര വസ്തുവായി ഓളങ്ങളുടെ താരാട്ടിൽ നിദ്ര പൂകുന്നു. ഈ സമൂഹത്തിന്റെ സിംഹഭാഗവും ഇങ്ങനെ അവശേഷിക്കുന്നു. ഒരു മാറ്റം അവർക്ക് നിഷിദ്ധമായ ആചാരമാകുന്നു.

പോയ വഴിയേ തെളിക്കുക- രക്ഷാകർത്താക്കളുടെ സർവസാധാരണമായ ഈ രീതിയാണ് പലപ്പോഴും ഈ സമൂഹത്തെ കൈയ്യടക്കുന്നത്. അതിനാണെങ്കിൽ അപകടകരമായ കരങ്ങളുടെ സാന്നിദ്ധ്യവും,കച്ചവടം- അവരുടെ പരസ്യ വാഗ്ദാന വാചക കസർത്തിൽ മോഹാലസ്യപ്പെട്ട് നേരത്തെ പറഞ്ഞ ഒഴുക്കിലേക്ക് അടുത്ത തലമുറയെ തള്ളിയിടുന്നു. അവിടെ വ്യക്തിയുടെ താല്പര്യം ആരായപ്പെടുന്നില്ല, അല്ലെങ്കിൽ വെളിച്ചം കാണുന്നില്ല. വിദ്യാഭ്യാസം എന്നത് കേവലം സർട്ടിഫിക്കറ്റിലൂടെ നിറയുന്ന ബിരുദനാമങ്ങൾ മാത്രമാണോ?. അല്ലെന്ന് എന്നെക്കാൾ നന്നായി അങ്ങേയ്ക്കറിയാം. പ്രാഥമികവും മൗലികവുമായ സാമൂഹിക വിദ്യാഭ്യാസം വാരിക്കൂട്ടുന്ന ബിരുദങ്ങൾക്കിടയിൽപ്പെട്ട് ചുരുങ്ങിപ്പോകുന്നു.

ഇതൊന്നുമല്ലാതെ മറ്റെന്തൊക്കെയാണ് വിദ്യാഭ്യാസം? പുസ്തകങ്ങളിൽ കുറിച്ചിട്ട ചരിത്രമോ ശാസ്ത്രമോ അല്ലാതെ? നമ്മൾ അത്തരം വിദ്യകളെ പ്രത്യേകമൊരു വിഭാഗമാക്കി മാറ്റി നിർത്തി. രണ്ടാം തരമാക്കി അതിന്റെ പ്രധാന്യത്തെ ഇല്ലാതാക്കി. എന്നിട്ടൊരു പേരും കൊടുത്തു, Extra curricular activity!!  ഇതിൽ നിന്ന് തന്നെ വ്യക്തമാണ് ഇത് സാധാരണയായി പിന്തുടരേണ്ട വഴികളിളിൽ നിന്ന് മാറി നടക്കേണ്ടതോ അല്പം വിശ്രമിക്കേണ്ടതോ ആയ ഇടങ്ങൾ മാത്രമാണെന്ന്. എന്തുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെയായി, നമ്മുടെ ചിന്ത പോലും അങ്ങനെയായി പരിണമിച്ചു പോയിരിക്കുന്നു. അതും പോരാഞ്ഞിട്ട് മൂക്കാത്തതിനെ അടിച്ചു പഴുപ്പിക്കുന്ന അസാധാരണ സ്ഥിതി വിശേഷവും. അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് സഞ്ചരിക്കണം നൂറ്റാണ്ടുകൾ പുറകിലേക്ക്…

 നിറങ്ങളും വരകളുമാണ് ശക്തി. പല അനുപാതത്തിൽ ചേർക്കുമ്പോൾ അർത്ഥസാഗരമാകുന്ന ജീവൻ തുടിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾ. പക്ഷെ അതിനൊക്കെയും ഏകാത്മഭാവം. അതേ, ഒരേ ഭാവത്തിൽ വിവിധ അർത്ഥങ്ങൾ പ്രസരിക്കുന്ന തന്റേതായൊരു രീതി സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. സമൂഹത്തിൽ പ്രകാശം പരത്താൻ നമ്മൾ പ്രകാശമായി കാണുന്ന ശ്രീ ബുദ്ധനെ ചിത്രങ്ങളുടെ ആത്മാവാക്കി പുനരവതരിപ്പിക്കുന്ന സമാനതകളില്ലാത്ത ചിത്ര രചനാ രീതി. ഇത്തരം ആവിഷ്കാരങ്ങൾക്ക് സമൂഹത്തിന്റെ വ്യക്തമായ മുഖമുണ്ട്. ആ മുഖത്ത് എല്ലാം തെളിഞ്ഞു കിടക്കുന്നുണ്ട്.

ആദ്യമായി എനിക്ക് അറിവ് പകരാൻ വന്ന സമയത്ത് തന്നെ ഞാൻ മനസിലാക്കിയിരുന്നു ആ വിരലുകളിലെ മാന്ത്രിക ചലനങ്ങൾ. ബോർഡിൽ വരയ്ക്കുന്ന ഓരോ വരകളിലുമുള്ള വടിവ് അതിന് കാരണമായി. പക്ഷെ അതിന് മറ്റൊരു മാനം നൽകാനാകുമെന്നു അന്ന് കരുതിയിരുന്നില്ല. മനസിലാക്കാൻ പിന്നെയും കാലങ്ങൾ വേണ്ടി വന്നു. ഇന്ന് വ്യക്തമായ തിരിച്ചറിവ് ആ ചിത്രങ്ങളെപ്പറ്റി ഉണ്ടായി വരുന്നു.

അങ്ങയുടെ ചിത്രങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നു- നിലപാടുകൾ. സാമൂഹിക അടിത്തറയുള്ള വരകൾ , നല്ല വസ്തുതകൾ വിളംബരം ചെയ്യുന്ന നിറങ്ങൾ, ഇവയെല്ലാം ചേർന്നൊരു കാഴ്ചപ്പാട്, സംശുദ്ധമായ മാനുഷിക വിചാരം എന്നിവ നല്കുന്നു.

അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഞാൻ കരുതുന്നത് ഈ ഗുരുവിന് പലരുടെയും കഴിവുകളെ വിളക്കിയെടുക്കാൻ സാധിക്കുമെന്ന്. നിസാരനായൊരു സ്കൂൾ അധ്യാപകൻ എന്നതിലുമപ്പുറം സ്വന്തം ശിഷ്യന്മാരെ എങ്ങനെ പ്രചോദിപ്പിക്കണം എന്നു വ്യക്തമായി അറിയാവുന്ന വ്യക്തി. സാങ്കേതിക വിദ്യ ജനിപ്പിച്ച അയഥാർത്ഥമായ സമൂഹത്തിൽ ചിന്തകളുണർത്തുന്ന വരകൾ കോറിയിടുന്ന സാമൂഹിക ജീവി. ചില ചുമതലകൾ ഓരോ വ്യക്തിക്കും ഈ സമൂഹത്തിൽ ചെയ്യാനുണ്ടെന്നു പഠിപ്പിക്കുന്ന യഥാർത്ഥ ഗുരു. സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ പറഞ്ഞ പോലെ,”  നിങ്ങളുടെ കുട്ടിയെ എനിക്ക് തരൂ, അവൻ ആരാകേണ്ടവനാണോ അത് ഞാൻ ആക്കി തരാം”.

വിധിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാനാകാത്ത കൊണ്ട് എനിക്കുണ്ടായ വഴി തിരിവുകളെ ഞാൻ നോക്കിയിരിക്കാറുണ്ട്. അവ നല്ലതിനായിരുന്നോ എന്ന് പലവട്ടം എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. പക്ഷെ എത്തി നിൽക്കുന്ന അവസ്ഥയാണോ അല്ല മറ്റൊന്നായിരുന്നോ നല്ലത് എന്നെനിക്ക് മനസിലാകുന്നില്ല. ഇത്തരം ചിന്തകൾ പലപ്പോഴും എന്നെ അന്തർമുഖനാക്കാറുണ്ട്.

അതിനാൽ, 

          ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു ആ പുരാതന ഗുരുകുല കാലം തിരിച്ചു വരട്ടെയെന്ന്. എന്നിട്ട് ബോധി വൃക്ഷച്ചുവട്ടിൽ എന്റെ വളവ് തിരിവുകളില്ലാത്ത ജീവിത പഠനം. അവിടെ വൃക്ഷത്തറയിൽ തേജോന്മുഖനായ ബുദ്ധനെ പോലെയിരിക്കുന്ന എന്റെ ഗുരു, അഭിലാഷങ്ങൾക്ക് തിരി തെളിയിക്കുന്ന പ്രകാശ ബിന്ദുവായി ഞങ്ങളിലേക്ക് പ്രകാശിക്കുന്ന അഭിലാഷ ബുദ്ധൻ.

എന്റെ വര തൽക്കാലം ഇവിടം വരെ…

കഴിവുകളെയും കഴിവുകേടുകളെയും ഒപ്പം   ‘വഴിത്തിരിവു’കളെയും കുറിച്ച് അന്വേഷിച്ചലയുന്ന അങ്ങയുടെ ശിഷ്യൻ.

മുക്കോടി ശിഷ്യരിൽ ഒരാൾ..

       
    -ആനന്ദ് ശ്രീധരം

.പ്രിയ ഗുരുനാഥൻ അഭിലാഷ് തിരുവോത്തിന് എഴുതിയ കത്ത്

ആത്മാവിന്റെ സൃഷ്ടിയിലേക്കുള്ള വഴി (എന്ന നാമത്തിൽ തുടരുന്ന എഴുത്തുകൾ)

അഭിലാഷ് തിരുവോത്ത് വരച്ച ബുദ്ധ ചിത്രങ്ങളിൽ ഒന്ന്