അവൾ സഹോദരിയാണ്

കാലത്തിന്റെ മേച്ചിൽപ്പുറങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് ഒട്ടേറെ തിരിച്ചറിവുകൾ ഉണ്ടായേക്കാം. ഇന്നേവരെ കണ്ടതും കേട്ടതും ആയ സംഭവവികാസങ്ങൾ മനസിലൂടെ മിന്നിമാഞ്ഞു പോകുമെന്നതിലുപരി നാം ഒരൽപ്പനേരമെങ്കിലും അതിനെ ഒന്ന് വിചാരണ ചെയ്യും. സ്വന്തം കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ ആ സംഭവങ്ങളെ വിലയിരുത്തി സ്വയം ഒരു ന്യായാധിപൻ ആകും. അത്തരത്തിൽ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന പല വിധികളും ചിലപ്പോൾ സമൂഹം തന്നെ അംഗീകരിച്ചേക്കാവുന്നതാവാം. കാരണം ഈ വിധികൾ ജനിക്കുന്നത് നമ്മുടെ ശരീരത്തിന്റെ ചില ഹോർമോണുകളുടെ ജല്പനങ്ങളായിട്ടല്ല , മറിച്ച് ശാന്തമായ മനസിന്റെ ഉല്പ്പന്നങ്ങളാണെന്ന പരമാർത്ഥം കൊണ്ട് മാത്രമാണ്.

മനുഷ്യന് ദൈവം കൊടുത്ത വ്യത്യസ്തമായ കഴിവുകൾ എന്ന് പറയാവുന്നതാണ് പലതരത്തിലുള്ള വികാരങ്ങൾ(ദൈവം ഇല്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവരോട്, ക്ഷമ ). അവയിൽ ദേഷ്യം, കാമം മുതലായവ അല്പ്പം വിനാശകാരികലാണ്. ഒരു മനുഷ്യ സമൂഹത്തെ പോലും കീഴ്മേൽ മറിച്ചിടാൻ ഇത്തരം വികാരങ്ങൾ മതിയാവും. നിമിഷ നേരത്തെ ദൈർഘ്യം മാത്രം മതി ഇതിനൊക്കെ വിനാശത്തിന്റെ വിത്തുകൾ വിതയ്ക്കാനും കൊയ്യാനും. പണ്ടുള്ളവർ പറയും "ദേഷ്യം വരുമ്പോഴും സന്തോഷം വരുമ്പോഴും നിർണായക തീരുമാനങ്ങളെടുക്കരുതെന്ന്. അതിന്റെ ഫലം നന്നാവില്ലെന്ന അനുഭവം കൊണ്ടാവും അവർ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.എന്തു തന്നെ ആയാലും ശരീരത്തിൽ അഡ്രിനാലിന്റെ കുത്തൊഴുക്കുണ്ടാകുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ, അത് നമ്മുടെ തീരുമാനങ്ങളെ വേഗത്തിൽ ആക്കാനുള്ള ഉത്പ്രേരകങ്ങൾ ആയിമാറുന്നു. അതൊരുപക്ഷെ നമ്മളെ ചിന്തിക്കാൻ അനുവദിക്കില്ല. അങ്ങനെ ചിന്താശേഷി നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു ജീവിയായി നാം മാറുന്നു. അങ്ങനെയെങ്കിൽ പിന്നെ നമ്മളെ മനുഷ്യൻ എന്ന് വീണ്ടും പ്രതിപാദിക്കുന്നത് ശരിയല്ല ( മൃഗം എന്ന പോലും!).അതുകൊണ്ട് തന്നെയായിരിക്കാം 'മനുഷ്യമൃഗം' എന്ന ഒരു പുതിയ വിഭാഗത്തിന്റെ ജനനം സംഭവിച്ചത്( പുതിയത് ആ പ്രയോഗം മാത്രം).
ആദിമ കാലം തൊട്ടേ സ്ത്രീയും പുരുഷനും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങൾ എന്തൊക്കെ എന്ന മനുഷ്യൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഒരു സമൂഹം രൂപപ്പെടുമ്പോൾ ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന നിയമ സംഹിതകൾ പലതും സ്ത്രീ-പുരുഷ അന്തരങ്ങളിൽ നിന്ന് ഉടലെടുത്തതാണ്. മനുഷ്യൻ പലതിനെയും വേർതിരിക്കുന്നതും ഇതേ മാനദണ്ഡത്തിലാണ്. പക്ഷെ അതിലൊന്നും കാണാത്ത എന്തൊക്കയോ ചിലത് സ്ത്രീ-പുരുഷ ലൗകിക-ലൈംഗിക ബന്ധങ്ങളിൽ ഉണ്ടായി. സ്വന്തം ജീവിതത്തെ അവർ മറ്റുള്ളവയുമായി താരതമ്യം ചെയ്തില്ല. ഇവിടെ വേർതിരിച്ചറിയാനുള്ള എളുപ്പത്തിനു വേണ്ടിയല്ല, മറിച്ച് കാമ-ക്രോദ വികാരങ്ങളുടെ ക്രീഡകൾക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായി ഒതുങ്ങിപ്പോകുന്നു ഈ മാനദണ്ഡങ്ങൾ. സ്ത്രീക്ക് ദൈവം നല്കിയ പുണ്യ ജന്മം അവളുടെതായ ദൗർബല്യങ്ങൾക്കൊണ്ട് മൂടപ്പെടുന്നു. കഴിവുകളേക്കാൾ ഏറെ കഴിവുകെടുകളെയാണല്ലോ നമ്മുടെ സമൂഹം കൂടുതലും ഏറ്റുപിടിക്കാറ്, അത് തന്നെയാണ് നാം നേരിൽ കാണുന്നത്.
'പുരുഷന് സ്ത്രീ ആരാണ്?' എന്ന ചോദ്യം സമൂഹത്തിനു ഇട്ടുകൊടുക്കുകയാണെങ്കിൽ , പലവിധ വ്യാഖ്യങ്ങളും അഭിപ്രായങ്ങളും നമുക്ക് ഉറപ്പായിട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാം. പക്ഷെ ഈ ചോദ്യത്തിൽ പോലുമുള്ള പുരുഷാധിപത്യത്തിന്റെ ശബ്ദങ്ങളെ തിരിച്ചറിയാൻ ചില സ്ത്രീ പക്ഷ വാദക്കാർ ഒഴികെ ഭൂരിഭാഗവും പേരും പരാജയപ്പെടുമെന്നതാണ് വാസ്തവം( പുരുഷാധിപത്യത്തിന്റെ ചുവ എന്നെ സമൂഹം പഠിപ്പിച്ചതാണ്). എന്നാലും നമുക്ക് കണ്ണുമടച്ച് പറയാം, ഈ ലോകത്ത് പുരുഷൻ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങളിൽ ബഹുദൂരം മുന്നിലാണ്. സ്ത്രീ അബലയനെന്നും പല കാര്യങ്ങളിലും മുന്നോട്ട് വരൻ വിമുഖത കാട്ടുന്നവരനെന്നും പുരുഷന് അറിയാം( ഒട്ടേറെ വേറിട്ട ശബ്ദങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ഉയര്ന്നു വരുന്നുണ്ട്). എന്നാൽ ഈ ആധിപത്യത്തിന്റെ അഹങ്കാരത്തിൽ പലപല വാദങ്ങളും ഉന്നയിക്കുന്നവരോ അദിച്ചമർതുന്നവരൊ സ്ത്രീക്കുമേൽ കാമഭിനിവേശത്തിന്റെ അമ്പുകൾ എറിയുന്നവരോ ആണോ യഥാർത്ഥത്തിൽ പൗരുഷത്തിന്റെ വക്താക്കൾ? അല്ലെന്ന് നമുക്ക് തീരത്ത് പറയാം. സ്ത്രീയുടെ ദൗർബല്യങ്ങളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അവളെ സംരക്ഷിക്കുന്നവരാണ് യഥാർത്ഥ പുരുഷൻ. അവിടെ ഒരു ജീവനേക്കാൾ വിശ്വാസത്തിന്റെയും മാനത്തിന്റെയും സംരക്ഷകനായി പുരുഷൻ മാറുന്നു.
അവൾ, ജീവിതത്തിന്റെ ഇടവഴികളിലൂടെ ഒപ്പം സഞ്ചരിക്കുമ്പോഴും എന്റെ കാൽവെപ്പുകളെ ഒരു ജീവായുസ്സ് മുഴുവൻ തെറ്റാതെ നയിക്കുന്നു. അത് എന്റെ ഭാര്യ , മറ്റേതോ പുരുഷന്റെ സഹോദരി.
അവൾ, ഒരു ജന്മം ഉടലെടുക്കുമ്പോൾ തൊട്ട് , ജന്മം നൽകിയവൾ ഇല്ലാതകുംവരെ വിശ്വാസത്തിലും സ്നേഹത്തിലും ഒരു തരി കരിനിഴൽ പോലും വീണില്ലെങ്കിൽ അത് അമ്മ, മറ്റാരുടെയോ സഹോദരി.
പക്ഷെ ജന്മം നല്കാതെ അമ്മയാകാൻ അവൾക്ക് സാധിക്കുമെങ്കിൽ , കല്യാണം കഴിയാതെ ഭാര്യയാകാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ( ഉദ്ദേശശുദ്ധി മനസിലാക്കുമെന്ന് കരുതുന്നു), അവൾ നിന്റെ പെങ്ങളാണ് , സുഹൃത്താണ്‌ അങ്ങനെ പലതുമാണ്. പക്ഷെ ഒരിക്കലും നിന്റെ ഇരയല്ല, ഇരയാകേണ്ടവളല്ല.
സ്ത്രീക്ക് സഹോദരിയാകാമെങ്കിൽ പുരുഷന് എന്തുകൊണ്ട് സഹോദരൻ ആയിക്കൂടാ?...